Cordyceps Militaris (Maczużnik Bojowy) – właściwości zdrowotne, historia i zastosowanie

Cordyceps militaris to pasożytniczy grzyb znany z cennych właściwości prozdrowotnych, ceniony zwłaszcza w medycynie naturalnej Azji. Pierwsze naukowe wzmianki o nim pojawiły się w 1753 roku, kiedy został opisany przez Carla Linneusza, natomiast aktualną nazwę zyskał w 1818 roku. W odróżnieniu od swojego bliskiego krewniaka, Ophiocordyceps sinensis, który występuje w Himalajach, Cordyceps militaris jest bardziej powszechny i można go znaleźć na terenach Europy oraz Ameryki Północnej. Atakuje larwy owadów, w tym głównie motyli i ciem.

W tradycyjnej medycynie chińskiej i tybetańskiej od wieków wykorzystuje się go do wspomagania zdrowia. Popularność masowej uprawy Cordyceps militaris wzrosła dopiero pod koniec XX wieku, szczególnie w Azji. Ze względu na podobne właściwości lecznicze do Ophiocordyceps sinensis, a jednocześnie prostszy proces hodowli, grzyb ten zyskał na znaczeniu w przemyśle suplementów diety. Pierwsze próby uprawy na Zachodzie miały miejsce już w 1894 roku, a ostatnio osiągnięto sukces w jego masowej produkcji również w Stanach Zjednoczonych.

Grzyb ten wyróżnia się obecnością kordycepiny – związku o silnym działaniu przeciwzapalnym i przeciwnowotworowym, który jest intensywnie badany w kontekście nowych terapii farmakologicznych. Dzięki tym właściwościom Cordyceps militaris zdobywa popularność jako suplement wzmacniający układ odpornościowy, poprawiający wydolność fizyczną oraz wspomagający regenerację.